Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2016

Και θα νικήσω και τη ζωή!

Στο είπα εσένα Σιακάρα όταν ανάμεσα σας, ανάμεσα δηλαδή, από όλα τα σκυλιά του σχολείου, έπεσε σε εμένα το φλουρί της Βασιλόπιτας, είχα 15 χρόνια να κερδίσω φλουρί στην ζωή μου από την ΄Γ Λυκείου που θα περνούσα το φθινόπωρο στο παιδαγωγικό και θα άλλαζε και τότε η ζωή μου, καθώς θα ανοιγόμουν στους χώρους του κέντρου της Αθήνας γιατί όσο ήμουν μαθητής ήμουν τόσο κλειστός που δεν είχα πάρει το λεωφορείο ούτε μια φορά για να κατέβω στο κέντρο... Μόνο όταν πήγαινα στα νοσοκομεία το επισκεπτόμουν. Ήθελα να ρουφήξω όλο αυτό τον νέο κόσμο που ανοίγονταν... Ζω σε ένα προάστιο πολύ ήρεμο, σχεδόν σαν χωριό, τα Σούρμενα και ήμουν και κλειστός σαν χαρακτήρας και έτσι δεν είχα καμία εμπειρία... Δεν είχα βγει για παράδειγμα ούτε μια φορά νύχτα σε κλαμπ ή κέντρα...  Βγήκα για πρώτη φορά βράδυ 19 χρονών. Επιπλέον δεν είχα καθόλου σεξουαλικές εμπειρίες... Έτσι πέρασαν γρήγορα από τη ζωή μου όταν έγινα φοιτητής το λουκ(το περιοδικό), τα blind date, οι πορνοκινηματογράφοι, το Λάμδα με το dark room...

Μαλακίες και ανούσιες ιστορίες... "Κοίτα να μην πεθάνεις χωρίς να δοκιμάσεις τι θαύμα είναι να γαμάς από έρωτα" δεν λέει ο διάσημος συγγραφέας; Ε ήρθε η ώρα να το ζήσω! Tώρα αμέσως χρειάζομαι ένα θαύμα! Να μην με απογοητεύσει κανένας από όσους ερωτεύθηκα στη ζωή μου!!! 
  

Και να το ζήσω και εγώ και να καθοδηγήσω και όλους τους εφήβους. Τα λέει και η συνάδελφος η εικαστικός στην Huffington Post στο άρθρο της για την θεματική εβδομάδα που ήθελε να διοργανώσει το Υπουργείο Παιδείας για τις έμφυλες ταυτότητες και ακυρώθηκε. Η Έλενα η Καραγιάννη, βάζω αποσπάσματα από το άρθρο της.

Oι έμφυλες ταυτότητες και ο ανίκανος εκπαιδευτικός.

Τα αρνητικά παραδείγματα σαφώς και δεν απουσιάζουν από το ελληνικό σχολείο, αλλά ποιος μπήκε στον κόπο να καταγράψει τις άλλες, τις  θετικές και φωτεινές περιπτώσεις εκπαιδευτικών, εκείνων  που κάνουν να «γυρίζει» αυτό το δυσκίνητο και εξαρτημένο από τα κρατικά γρανάζια ελληνικό σχολείο. Όποιες ποσοτικές καταγραφές γίνονται, αφορούν κυρίως το μισθολογικό και το  ωράριο του εκπαιδευτικού. Όχι την καινοτομία.

Αυτή η καχυποψία και η έλλειψη εμπιστοσύνης εκφράστηκε για άλλη μια φορά από τον μέσο πολίτη στην υπόθεση της θεματικής εβδομάδας:  Διατροφή - Εθισμοί-και  Έμφυλες Ταυτότητες,  που προώθησε με σχετική εγκύκλιο το Υπουργείο Παιδείας. Σε όλη αυτήν την πολυδιάστατη πρόταση για εκπαιδευτική  δράση, ένα μικρό κομμάτι και αυτό που προκάλεσε τις μεγαλύτερες  αντιδράσεις, είναι εκείνο που  αφορά τον ΛΟΑΤΚΙ σεξουαλικό προσανατολισμό.  Αυτή η καχυποψία δεν εκφράστηκε  μόνο από τον μέσο πολίτη ή από την εκκλησία και τους πιο συντηρητικούς εκπροσώπους της, αλλά και από τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς, από τα συνδικαλιστικά τους όργανα, από φωνές που θεωρούνται προοδευτικές, αλλά και από ένα κομμάτι της  ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας. ____

Έλα όμως που τα παιδιά ξέρουν πολύ περισσότερα από ό,τι εμείς νομίζουμε. Έλα που τα παιδιά γκουγκλάρουν  όταν δεν βλέπουμε και προσπαθούν από λάθος πηγές να κατανοήσουν τα δύσκολα εκείνα κοινωνικά θέματα όπως η ομοφυλοφιλία.  Δυστυχώς όμως τις περισσότερες φορές εκτίθενται σε λάθος εικόνες, στην  εμπορεύσιμη διάσταση της ερωτικής επαφής, στις πιο κακοποιητικές και βίαιες  εκφράσεις της σεξουαλικότητας. Από αυτές εξοικειώνονται με την εικόνα  της γυναίκας αντικείμενο και  στο είδος του άντρα που υπάρχει ερωτικά  αποκομμένος από το συναίσθημά του.

Μέσα από προσωπικές ιστορίες που μου είχαν εκμυστηρευτεί παιδιά της Δευτεροβάθμιας στο παρελθόν, θα μπορούσα να σας μεταφέρω πολύ ανησυχητικές  παρανοήσεις που επικρατούν σε αυτές τις ηλικίες για την ανατομία και  την σεξουαλική επαφή. Την ίδια στιγμή,  η παιδική ηλικία παρατείνεται υποχρεωτικά από την προστατευτική στάση των γονέων. Τα παιδιά της  έκτης τάξης του Δημοτικού  μεταφέρονται βίαια από την τρυφερή αγκαλιά  του Άγιου Βασίλη,  στις σελίδες του youporn  που θα τους συστήσει ο πιο «ψαγμένος» συμμαθητής στο Γυμνάσιο. Μπαίνουν στην ενήλικη ζωή,  ανοχύρωτα και απροετοίμαστα. Είναι πιο κατάλληλο λοιπόν  το διαδίκτυο και ο συμμαθητής για να μιλήσει στο παιδί για τις έμφυλες ταυτότητες από το δάσκαλό του;

Ίσως ακόμα πιο κατάλληλο από όλα τα παραπάνω να είναι η μουσική κ.Καραγιάννη που συμφωνώ με όλα όσα λέτε στο άρθρο σας.

Girls who are boys who like boys to be girls
Who do boys like they're girls who do girls like they're boys
Always should be someone you really love!!!



Τα έλεγα και εγώ στο παλιό μου blog
Eδώ είναι το link για το παλιό μου blog και βάζω απόσπασμα από το τότε άρθρο μου:

Γιατί να θεωρήσω Proud, το Porn Film Festival που το διοργανώνει η «υπερήφανη» εταιρία; Είναι δυνατόν να πάρουμε στα σοβαρά την κοινωνικοπολιτική ανάλυση της τσόντας; Δεν μιλάμε για κοινωνικοπολιτική ανάλυση της ανθρώπινης σεξουαλικότητας για παράδειγμα. Εδώ υπάρχει άνθρωπος στο πάνελ του festival που υπερηφανεύεται στο βιογραφικό του ότι είδε τσόντα 12 χρ.! Ξέρετε πως λειτουργεί η ψυχολογία του παιδιού όταν βλέπει τόσο νωρίς τέτοιες εικόνες και μας το έχετε για παράδειγμα; Kανένας να μας μιλήσει πως τα πορνό διαστρεβλώνουν την εικόνα του sex στους έφηβους έχετε; Για το πώς μας περνάει την αντίληψη να το αντιλαμβανόμαστε σαν κάτι πλαστικό; Που έχει χάσει την ουσία του; Που το έχουμε απογυμνώσει από κάθε συναίσθημα; Ή δεν μας συμφέρουν αυτά; 
____
Κανένας δεν μπορεί να αποκλείσει πλέον τους εφήβους από το να δουν πορνογραφικό υλικό. Βρίσκεται παντού γύρω μας. Και εγώ έβλεπα εξάλλου στην ηλικία τους από 12 χρονών. Βέβαια δεν βγήκα και να το υπερηφανευτώ αλλά στην εποχή μας όπου η πρόσβαση σε τέτοιες εικόνες είναι πολύ εύκολη είναι κάτι το φυσιολογικό να ψάξουν οι έφηβοι στις ιδιωτικές τους στιγμές για αυτές. Τουλάχιστον όμως ας καταλάβουν ότι δεν είναι μόνο αυτό ο έρωτας και το σεξ. Αυτό το απογυμνωμένο, χωρίς συναίσθημα πράγμα που προβάλλεται παντού γύρω τους. 

Δεν κάνω ηθικό κήρυγμα πάνω σε αυτό το κομμάτι. Και το one night stand και η σκέτη καύλα μια χαρά είναι. Αλλά όταν μπαίνεις στην εφηβεία και βλέπεις παντού αυτές τις εικόνες νομίζεις ότι είναι μόνο αυτό. Ε λοιπόν δεν είναι μόνο αυτό και το να τρέμεις κυριολεκτικά, όταν παραδίνεσαι στον άλλο ερωτευμένος, είναι μια εμπειρία που καμία καύλα δεν θα στην χαρίσει... 

Τελοσπάντων το καθένα έχει την δική του αξία και ακόμα καλύτερα όταν συνδυάζονται καύλα και έρωτας. Kαύλα και έρωτας κάνουν το μυαλό να εκραγεί και να λιώσει σαν καλοκαιρινό παγωτό πύραυλο. So Justify my Love...
Να το ξέρετε τέτοια ζητήματα όπως των έμφυλων ταυτοτήτων, του έρωτα ή άλλα όπως των θρησκειών θα μου ήταν ακόμα και εμένα που έχω ξεπεράσει κάθε φόβο πάρα πολύ δύσκολο να τα πιάσω υπό τις προηγούμενες συνθήκες μέσα στην διδακτική αίθουσα και καταλαβαίνω εν μέρει τους συναδέλφους που αντέδρασαν σε αυτό. Οπότε έπρεπε να γίνει κάτι διαφορετικό για να αλλάξουν τα μυαλά όλων μας. Να συνδυαστεί το διαδίκτυο με την ιδιότητα του δασκάλου. Και ελπίζω τώρα που σας απελευθερώνω από κάθε φόβο και σας δείχνω τον δρόμο να μπορείτε να μιλάτε με περισσότερη ευκολία για αυτά δάσκαλοι, μαθητές και καθηγητές ακόμα και αν διαφωνείτε μεταξύ σας.

Στο είπα λοιπόν Σιακάρα εγώ δεν θέλω να κερδίσω το φλουρί φέτος, θέλω να κερδίσω τη ζωή! Nα νικήσω την ζωή και να τα έχω όλα υπό τον έλεγχό μου! Και να δεις που θα το πετύχω.

Y.Γ.: Μπείτε και στο παλιό μου το blog να ρίξετε μια ματιά στα άρθρα και στους συνδέσμους που έχω με διάφορες συζητήσεις. Δεν είναι τόσο πολύ εύστοχα και πετυχημένα τα άρθρα μου στο παλιό μου το blog και επίσης τα έγραφα πίσω από το πέπλο της ανωνυμότητας πρέπει να έχετε υπόψιν αλλά έχει ενδιαφέρον να δείτε πως περίπου στο μεγαλύτερο ποσοστό των απόψεων μου έμεινα ίδιος αλλά άλλαξα σε ένα μέρος από αυτές.

https://gaygr.wordpress.com/

Το έχω αφήσει όπως ακριβώς ήταν χωρίς να το επεξεργαστώ το παλιό μου το blog, έτσι για να υπάρχει μία σύγκριση, για να δείτε πως αλλάζεις κατά την διάρκεια του χρόνου και έχω χάσει και τους κωδικούς του βασικά και δεν μπορώ να μπω εκεί να το επεξεργαστώ εκ των πραγμάτων... Βασικά πάντως δεν είμαι τόσο σοβαροφανής όσο ήμουν τότε που το είχα ανοίξει το παλιό μου το blog 23 χρονών. Επίσης έχω ξεπεράσει κάθε φόβο και τώρα πιστεύω στον Θεό και αγαπάω ακόμα περισσότερο, πολύ περισσότερο την Ελλάδα, την Ελληνική ιστορία και τους Έλληνες!

Κακά τα ψέματα παιδιά, την εποχή που εμείς κάναμε εγκαίνια στην Ακρόπολη, αυτοί οι καημένοι είχαν ουρά και πήδαγαν από κλαδί σε κλαδί... βέβαια δεν φταίνε, άνθρωποι είναι και αυτοί αλλά ρίξτε μια ματιά στο χάρτη και πείτε μου υπάρχει άλλη χώρα σαν την πανέμορφη, ταλαιπωρημένη, φτωχιά πλην τίμια Ελλαδάρα μας; Ζήτω η Ελλάδα!!!