[Λοιπόν επειδή στο Ζεφύρι κόντεψα να αυτοκτονήσω αποφάσισα να περιγράψω τα γεγονότα με το όνομα τους... γιατί δεν ξέρω ποιος ήταν ποιο άρρωστος από όλους σε εκείνο το σχολείο και ακόμα αναρωτιέμαι πως επιβίωσα τότε]
Θυμάστε πως σας είπα ότι με υποδέχτηκαν όταν έπιασα δουλειά σαν δάσκαλος στο Ζεφύρι; Θυμάστε που σας είπα ότι γίνονταν της πουτάνας το κάγκελο εκεί; Ε, λοιπόν από τις πρώτες μέρες που πήγα εκεί, φθινόπωρο του 2007(2o Δημοτικό Ζεφυρίου), διευθυντής ήταν ένας που τον έλεγαν Πάσχο και είδα το χάος αυτοπροσωποιημένο σε σχολείο. Δάσκαλοι να ουρλιάζουν στους μαθητές , μαθητές σε έξαλλη κατάσταση να χτυπιούνται, ο πανικός, το χάος, το σκοτάδι….
Τις πρώτες μέρες με έβαλαν σε μια Τρίτη με τσιγγανάκια, τα οποία όπως καταλαβαίνατε το μόνο που δεν πρόσεχαν ήταν εμένα… Εκεί ήταν που χρειάστηκε να φωνάξω λίγο παραπάνω όπως σας είπα οπότε μετά από κανά δυο μέρες η φωνή μου άλλαξε.
Μετά μου έδωσαν την τάξη που θα αναλάμβανα για όλη την χρονιά δηλαδή το Στ2. Πρέπει εδώ να διευκρινίσω πως με πήραν αναπληρωτή τον Οκτώβρη. Δηλαδή ένα μήνα αφού άνοιξαν τα σχολεία... Τα δύο τμήματα της έκτης ήταν ενωμένα μέχρι τότε και δασκάλα τους ήταν η Ράνια. Λατρεύω, σέβομαι και αγαπώ πάρα πολύ Ράνια γιατί κάθε φορά που την ξανασυναντούσα, έβλεπα και έναν πολύ καλύτερο άνθρωπο, μάθαινε από τη ζωή, το ακριβώς αντίθετο από την Τζάνη του Παιδαγωγικού, συν του ότι είναι και η συνάδελφος που μου είχε πει "Δημήτρη φοβάσαι τους ανθρώπους". Το είχε εντοπίσει πάνω μου αυτό η Ράνια.
Ράνια σύντομα θα είσαι και εσύ μαζί μας στην νέα γη και θα γελάμε όλοι μαζί με τις βλακείες μας.
Την πρώτη μέρα λοιπόν μπαίνω σε αυτήν την έκτη για να χαιρετίσω τα παιδιά και να παρακολουθήσω λίγο το μάθημα… Σούζα τα είχε η Ράνια… Σαν αρνάκια κάθονταν μπροστά της. Αφού μόνο το δερμάτινο με το μαγίστιο είχα σκεφτεί της έλειπε της γυναίκας για να γίνει μια bitch θηριοδαμαστής… Λοιπόν τώρα που ξανακάνω scanning στα γεγονότα μαγκιά της που τα είχε καταφέρει 40 θηρία να κάθονται αρνάκια. Τότε όμως είχα θυμώσει με αυτά που είχα δει, γιατί τα θεώρησα οπισθοδρομικά… Ξέρετε τώρα αντιγραφές όλο το μάθημα του βιβλίου για τιμωρία η μισή τάξη και τέτοια… Ήταν η πρώτη φορά που θα δούλευα ως δάσκαλος και μετά τις πρακτικές του παιδαγωγικού στα πειραματικά σχολεία, μαλακίες δηλαδή και μόνο τέτοιες καταστάσεις δεν ήμουν προετοιμασμένος να αντικρίσω…
Οπότε μια μέρα από τις επόμενες που ήρθε ο σχολικός σύμβουλος στο σχολείο…
Θυμάστε πως σας είπα ότι με υποδέχτηκαν όταν έπιασα δουλειά σαν δάσκαλος στο Ζεφύρι; Θυμάστε που σας είπα ότι γίνονταν της πουτάνας το κάγκελο εκεί; Ε, λοιπόν από τις πρώτες μέρες που πήγα εκεί, φθινόπωρο του 2007(2o Δημοτικό Ζεφυρίου), διευθυντής ήταν ένας που τον έλεγαν Πάσχο και είδα το χάος αυτοπροσωποιημένο σε σχολείο. Δάσκαλοι να ουρλιάζουν στους μαθητές , μαθητές σε έξαλλη κατάσταση να χτυπιούνται, ο πανικός, το χάος, το σκοτάδι….
Τις πρώτες μέρες με έβαλαν σε μια Τρίτη με τσιγγανάκια, τα οποία όπως καταλαβαίνατε το μόνο που δεν πρόσεχαν ήταν εμένα… Εκεί ήταν που χρειάστηκε να φωνάξω λίγο παραπάνω όπως σας είπα οπότε μετά από κανά δυο μέρες η φωνή μου άλλαξε.
Μετά μου έδωσαν την τάξη που θα αναλάμβανα για όλη την χρονιά δηλαδή το Στ2. Πρέπει εδώ να διευκρινίσω πως με πήραν αναπληρωτή τον Οκτώβρη. Δηλαδή ένα μήνα αφού άνοιξαν τα σχολεία... Τα δύο τμήματα της έκτης ήταν ενωμένα μέχρι τότε και δασκάλα τους ήταν η Ράνια. Λατρεύω, σέβομαι και αγαπώ πάρα πολύ Ράνια γιατί κάθε φορά που την ξανασυναντούσα, έβλεπα και έναν πολύ καλύτερο άνθρωπο, μάθαινε από τη ζωή, το ακριβώς αντίθετο από την Τζάνη του Παιδαγωγικού, συν του ότι είναι και η συνάδελφος που μου είχε πει "Δημήτρη φοβάσαι τους ανθρώπους". Το είχε εντοπίσει πάνω μου αυτό η Ράνια.
Ράνια σύντομα θα είσαι και εσύ μαζί μας στην νέα γη και θα γελάμε όλοι μαζί με τις βλακείες μας.
Την πρώτη μέρα λοιπόν μπαίνω σε αυτήν την έκτη για να χαιρετίσω τα παιδιά και να παρακολουθήσω λίγο το μάθημα… Σούζα τα είχε η Ράνια… Σαν αρνάκια κάθονταν μπροστά της. Αφού μόνο το δερμάτινο με το μαγίστιο είχα σκεφτεί της έλειπε της γυναίκας για να γίνει μια bitch θηριοδαμαστής… Λοιπόν τώρα που ξανακάνω scanning στα γεγονότα μαγκιά της που τα είχε καταφέρει 40 θηρία να κάθονται αρνάκια. Τότε όμως είχα θυμώσει με αυτά που είχα δει, γιατί τα θεώρησα οπισθοδρομικά… Ξέρετε τώρα αντιγραφές όλο το μάθημα του βιβλίου για τιμωρία η μισή τάξη και τέτοια… Ήταν η πρώτη φορά που θα δούλευα ως δάσκαλος και μετά τις πρακτικές του παιδαγωγικού στα πειραματικά σχολεία, μαλακίες δηλαδή και μόνο τέτοιες καταστάσεις δεν ήμουν προετοιμασμένος να αντικρίσω…
Οπότε μια μέρα από τις επόμενες που ήρθε ο σχολικός σύμβουλος στο σχολείο…
