Aφού ρώτησαν εγγράφως το υπουργείο, το υπουργείο τους απάντησε το εξής:
Σε γενικές γραμμές το παραπάνω έγγραφο λέει(πολύ σωστά) ότι είχα τo δικαίωμα να πάω στο ΙΚΑ και να μου εκδοθεί βιβλιάριο υγείας για παροχές μόνο σε χρήμα, ώστε να καλύπτομαι για την δουλειά μου, και ταυτόχρονα να διατηρήσω την ιατροφαρμακευτική κάλυψη από την ασφάλεια του δημοσίου σαν μέλος της οικογένειας. Με βάζει που λέτε και η πουτάνας κόρη(που μετά το μπινελίκι που της έριξε η μάνα μου είχε γίνει αρνάκι και πολύ εξυπηρετική) να κάνω υπεύθυνη δήλωση που θα την διαβίβαζε στο ΙΚΑ της περιοχής, ώστε να μην πληρώνω εισφορές για ιατροφαρμακευτική κάλυψη. Τρίχες τίποτα δεν έγινε...
Μου είπε επίσης να πάω και στο ΙΚΑ της περιοχής που διαμένω, για να τους ζητήσω μου βγάλουν βιβλιάριο, οπότε πήγα και εγώ εκείνες τις ημέρες στο γαμημένο το ΙΚΑ Γλυφάδας, νομίζω ήταν τον Απρίλιο του 2008 όπου έδειξα στην προισταμένη την απάντηση του υπουργείου και μόνο που δεν με έδιωξε με τις κλωτσιές η καλή η γυναικούλα…
Ζήτησα τότε βοήθεια από την Χριστίνα την υποδιευθύντρια του Ζεφυρίου και να ναι καλά η γυναίκα προσφέρθηκε αμέσως να με βοηθήσει γιατί είχε μια φίλη της που δούλευε στο ΙΚΑ η οποία μου έγραψε τις παρακάτω οδηγίες:
Εντωμεταξύ η σχολική χρονιά τέλειωνε οπότε το άφησα και εγώ το θέμα… Την επόμενη χρονιά που δούλεψα σε εκείνο το καλό σχολείο που έκανα παρέα με το τέρας εκ Φινλανδίας, είπα να το αφήσω επίσης γιατί ήξερα μέσα μου ότι θα έμπλεκα με τους μαλάκες και δεν είχα το κουράγιο να αντιμετωπίσω και το ΙΚΑ αμέσως μετά τα γεγονότα του Ζεφυρίου…
Οπότε φτάνει η «ευλογημένη» σχολική χρονιά του 2009-2010 όπου ξαναπιάνω δουλειά σαν αναπληρωτής και παρουσιάζομαι ξανά στο ΙΚΑ Γλυφάδας.
Η προϊσταμένη του τμήματος μητρώου, από όπου θα γίνονταν η δουλειά είχε αλλάξει και την θέση της είχε πάρει ένα βόδι…
(συνεχίζετε)
Σε γενικές γραμμές το παραπάνω έγγραφο λέει(πολύ σωστά) ότι είχα τo δικαίωμα να πάω στο ΙΚΑ και να μου εκδοθεί βιβλιάριο υγείας για παροχές μόνο σε χρήμα, ώστε να καλύπτομαι για την δουλειά μου, και ταυτόχρονα να διατηρήσω την ιατροφαρμακευτική κάλυψη από την ασφάλεια του δημοσίου σαν μέλος της οικογένειας. Με βάζει που λέτε και η πουτάνας κόρη(που μετά το μπινελίκι που της έριξε η μάνα μου είχε γίνει αρνάκι και πολύ εξυπηρετική) να κάνω υπεύθυνη δήλωση που θα την διαβίβαζε στο ΙΚΑ της περιοχής, ώστε να μην πληρώνω εισφορές για ιατροφαρμακευτική κάλυψη. Τρίχες τίποτα δεν έγινε...
Μου είπε επίσης να πάω και στο ΙΚΑ της περιοχής που διαμένω, για να τους ζητήσω μου βγάλουν βιβλιάριο, οπότε πήγα και εγώ εκείνες τις ημέρες στο γαμημένο το ΙΚΑ Γλυφάδας, νομίζω ήταν τον Απρίλιο του 2008 όπου έδειξα στην προισταμένη την απάντηση του υπουργείου και μόνο που δεν με έδιωξε με τις κλωτσιές η καλή η γυναικούλα…
Ζήτησα τότε βοήθεια από την Χριστίνα την υποδιευθύντρια του Ζεφυρίου και να ναι καλά η γυναίκα προσφέρθηκε αμέσως να με βοηθήσει γιατί είχε μια φίλη της που δούλευε στο ΙΚΑ η οποία μου έγραψε τις παρακάτω οδηγίες:
Εντωμεταξύ η σχολική χρονιά τέλειωνε οπότε το άφησα και εγώ το θέμα… Την επόμενη χρονιά που δούλεψα σε εκείνο το καλό σχολείο που έκανα παρέα με το τέρας εκ Φινλανδίας, είπα να το αφήσω επίσης γιατί ήξερα μέσα μου ότι θα έμπλεκα με τους μαλάκες και δεν είχα το κουράγιο να αντιμετωπίσω και το ΙΚΑ αμέσως μετά τα γεγονότα του Ζεφυρίου…
Οπότε φτάνει η «ευλογημένη» σχολική χρονιά του 2009-2010 όπου ξαναπιάνω δουλειά σαν αναπληρωτής και παρουσιάζομαι ξανά στο ΙΚΑ Γλυφάδας.
Η προϊσταμένη του τμήματος μητρώου, από όπου θα γίνονταν η δουλειά είχε αλλάξει και την θέση της είχε πάρει ένα βόδι…
(συνεχίζετε)
