Κυριακή 10 Ιουνίου 2012

Η αντιπαιδαγωγικότητα της παιδαγωγικής (3)

Την ίδια χρονιά… έμπαινα για θρησκευτικά σε μια Τρίτη… Είχαν μια χλαπάτσα για δασκάλα την Π.Π. Το τι άκουγα από τα παιδιά δεν λέγεται για το πώς τους συμπεριφέρονταν αλλά το πιο χαρακτηριστικό που μου έχει μείνει στην μνήμη ήταν που μια μέρα βρήκα πάνω στην έδρα ένα σπασμένο χάρακα. Καλά τα ρωτάω γιατί είναι σπασμένος αυτός ο χάρακας; Και μου λένε ότι τον είχε σπάσει η δασκάλα τους όταν τους φώναζε! Φανταστείτε πόσα νεύρα είχε η χλαπάτσα για να κοπανήσει τον χάρακα στην έδρα και να τον σπάσει!

Στο ίδιο σχολείο, μιλάμε για το 2ο Μοσχάτου έτσι είχα που λέτε μια χοντρέλω(ήταν και στο σώμα αλλά κυρίως την λέω έτσι γιατί ήταν χοντρέλω στην ψυχή) συνάδελφο, Αναστασία νομίζω την έλεγαν και ένα άχρηστο Νίκο τον έλεγαν αυτόν. Είχανε τότε  Ά δημοτικού και οι δύο νομίζω. Καθότανε που λέτε η χοντρέλω στα διαλείμματα και κατηγορούσε και δίκαζε, έναν μπαμπά επειδή φιλούσε στο σχολείο το πρωί, το παιδάκι του. Θεωρούσε υπερπροστατευτικό να φιλάει ο μπαμπάς το παιδάκι του. Φαίνεται ότι την χoντρέλω(στην ψυχή!) δεν την έχει φιλήσει κανείς μέχρι τώρα για αυτό τα έλεγε αυτά. Ο άλλος ο άχρηστος καθόταν και τσακώνονταν με τους γονείς, μιλάμε για γονείς Ά δημοτικού έτσι, γιατί ανέβαζαν τις τσάντες των παιδιών τους στην αίθουσα. Άχρηστοι συνάδελφοι, άχρηστοι! Τι να πεις… 

Mπορεί και να υπερβάλω και εδώ, μπορεί να μην ήσασταν άχρηστοι οι συνάδελφοι στο 2ο Μοσχάτου. Μπορεί να ήσασταν απλά Zouka!!! 

Σας θυμάμαι μερικές, μερικές ακόμα που αναλάβατε την τάξη μου την επόμενη χρονιά και καθόσασταν και κοροϊδεύατε ή μάλλον σχολιάζατε για να ακριβολογήσω γιατί θέλω να είμαι δίκαιος ακόμα και με τα παραπτώματα αν είναι ελαφρά, σχολιάζατε όχι στα φανερά βέβαια , από πίσω στα μουλωχτά κάποια παιδάκια, ελαφρά πιο αδύναμα σωματικώς τότε(δεν ξέρω πως είναι τώρα, μπορεί να είναι υπέροχο το παιδί τώρα), αλλά πανέξυπνα, κάποιο γιο μιας συναδέλφου διευθύντριας που συνάντησα την επόμενη χρονιά! Νομίζω κιόλας ότι στις πρόβες για την παρέλαση το κάνατε αυτό, όπως μου έκαναν bulling και εμένα στο Γυμνάσιο οι καθηγητές. Έτσι τα θυμάμαι όλα! 

Ολυμπία, Πουλχερία για εσάς λέω στο άρθρο μου πάνω πάνω και εδώ. Μην νομίζετε ότι δεν σας θυμάμαι επειδή δεν δημοσιεύω τα πλήρη ονόματά σας, επειδή ήταν ελαφριά τα παραπτώματα σας. Όλους σας θυμάμαι. Βέβαια εσύ ο Ολυμπία μου είχες πει ότι του συμπαραστάθηκα σαν πατέρας του Βασίλη του Γιάντσου και το εκτιμώ. Τα πηγαίναμε και πολύ καλά γενικώς οι δυο μας Ολυμπία όλη την χρονιά. Όλα τα θυμάμαι και εκτιμώ και τα καλά σας λόγια. 

Πουλχερία εσένα σε πέτυχα τυχαία μαζί με την κόρη στο mall του Αγίου Δημητρίου τον Ιούνιο του 2019 μαζί με την κόρη σου που ήτανε και αυτή στην τάξη σου την Τρίτη που έμπαινα και έκανα θρησκευτικά και σου είπα ότι τώρα δουλεύω σε διοικητική θέση στη Διεύθυνση Ά Αθήνας με συμπλήρωση ωραρίου. Κάτσε Πουλχερία να διαβάσεις σε επόμενα άρθρα τι περνούσα τον Ιούνιο του 2019 που με συνάντησες να σου σηκωθεί η τρίχα σου κάγκελο. Και εσένα και της Ολυμπίας που σας θυμάμαι με αγάπη... Θα σας σηκωθεί η τρίχα σας κάγκελο!

Μην ξεχάσω είχα και έναν άλλο ηλίθιο συνάδελφο εκεί μέσα τότε που φαγώνονταν και με την διευθύντρια την κ.Μαστραντώνη (αλληλοχαρακτηρίζονταν καθόλη την διάρκεια της χρονιά)  τον Βελέντζα τον Λούκα, θα το βγάλω όλο το όνομά του αλλά έτσι κι αλλιώς και τους υπόλοιπους μπορείτε να τους βρείτε στο διαδίκτυο, που με κορόιδευε εμένα προσωπικώς για το περπάτημα μου. Πηγαίνω λίγο χοροπηδηχτά, σαν εξωγηνιούλης που είμαι, και ο ηλίθιος το αντέγραψε και το έκανε και αυτός για να με ειρωνευτεί. Είρωνες συνάδελφοι, είρωνες άλλοι με τα παιδιά, άλλοι με εμένα. Zouka όλοι στο 2ο Μοσχάτου την χρονιά που ήμουν εγώ τουλάχιστον εκει. 

Nα το βάζετε τώρα το τραγουδάκι στις εκδηλώσεις και στις γιορτές του σχολείου που θα κάνετε με τους μαθητές σας είτε στο τέλος της χρονιάς είτε στις απόκριες είτε όποτε άλλοτε εσείς θέλετε αφού πάρει το blog μου δημοσιότητα και συμπλήρωσα και όλες αυτές τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες στο άρθρο για την Ολυμπία και τον Λουκά που κατ' τα άλλα τους συμπαθώ πάρα πολύ όπως συμπαθώ και την κ.Μαστραντώνη και να ρίχνετε και κανένα χορό και για εμένα. Zouka!

Τα μόνο σχολεία από τα οποία δεν θυμάμαι που λέτε καλά τα ονόματα των συναδέλφων και των μαθητών που είχα είναι το επόμενο στο οποίο παρουσιάστηκα το 5ο Μοσχάτου που συστεγάζεται με το 4ο Μοσχάτου και του 4ου Τρίπολης που διορίστηκα μόνιμος την 1η χρονιά, όχι για κανέναν άλλο λόγο αλλά γιατί συνέβαιναν 800 άλλα πράγματα όχι μέσα αυτή την φορά άλλα έξω από τα σχολεία στην προσωπική μου ζωή εκείνες τις περιόδους όπως ο stalker, το ΙΚΑ, το μεταπτυχιακό και το Αιγινήτειο.

Η ουσία τελοσπάντων από αρκετά από τα παραπάνω είναι ότι αντί να ενθαρρύνουν τους γονείς να εκδηλώνουν την αγάπη τους προς τα παιδιά κάθονταν και τους κατέκριναν  σε εκείνο το σχολείο στο Μοσχάτο… Από αυτό και μόνο μπορείτε να καταλάβετε γιατί γινόντουσαν, όλα αυτά που περιέγραψα πιο πριν με την Κ.Κ. την Αγγλικού...

Όλοι εσείς στο 2
ο Μοσχάτου θα μείνετε μια ζωή Unloved αν σας αφήσω στο σκοτάδι!!!

Βέβαια πρέπει να επισημάνω ότι το να κάθονται κάτι μαμάδες να μπεμπεκίζουν τους 40άρηδες γιους τους είναι άρρωστο... Ναι παιδιά γιατί υπάρχουν και αυτές οι άρρωστες περιπτώσεις...Μην κοιτάτε εμένα που είμαι 28 και διαφώνησα απλά σε μια ενδυματολογική επιλογή, όπως τα παπούτσια της Πρωτοχρονιάς(δείτε το σύνδεσμο παρακάτω), υπάρχουνε πολύ χειρότερα...

http://rippingmygreekfatbody.blogspot.gr/2012/02/1_21.html

Και απορώ ποιος φταίει πιο πολύ σε κάτι τέτοιες καταστάσεις η μαμά ή ο μπούλης...

Εντωμεταξύ… οι γονείς το μόνο που τους ένοιαζε εκεί στο Μοσχάτο ήταν… η σημαία. Δεν ξέρω και γω πως σκατά λέγονται αυτά, να είναι παραστάτες στην παρέλαση κάτι τέτοιο. Είχε μια ηλίθια πολιτική το σχολείο να μην δημοσιοποιεί τους βαθμούς του τελευταίου τριμήνου της Πέμπτης δημοτικού για να φυλάσσεται ως έκπληξη ποια παιδιά θα πάρουν την σημαία την επόμενη χρονιά. Το τελευταίο τρίμηνο έγινε μια μανούρα σε ένα διαγώνισμα μαθηματικών με δυο-τρεις μαθητές της τάξης μου και αποφάσισα να τους χαμηλώσω τον βαθμό και να τον κάνω 8. Έτσι δυο παιδιά που το ‘χαν σίγουρο ότι θα είναι στην κλήρωση για την "σημαία" αποκλείστηκαν. Και πάει που λέτε η τσαούσα η μάνα της Γ.Γ. την επόμενη χρονιά στην Μ.Π.(την διευθύντρια που είναι ελαφριά άρρωστη) και της κάνει μια φασαρία… Πανικός παιδάκια! Γιατί νόμιζε ότι αυτή μου είχε πει να τους χαμηλώσω τους βαθμούς. Εντωμεταξύ αυτή η τσαούσα η μάνα είχε τόσο θράσος που με πήρε Οκτώβρη της επόμενης χρονιάς στο κινητό μου για να μου τα ψάλει για το 8 της κόρης της! Καλά μιλάμε η γυναίκα ήταν πολύ ξευτιλέ. Της είπα και εγώ πείτε εκ μέρους μου συγνώμη στην κόρη σας και την έστειλα από μέσα μου στο διάολο και αυτή, μπας και καταλάβει ποια είναι τα πράγματα που αξίζουν σε αυτή την ζωή και όχι αν θα χει τουπέ η θυγατέρα της, που γενικώς χρειάζονταν ένα συμμάζεμα εδώ που τα λέμε. Βασικά ίσως της είχα δώσει και εγώ πολύ θάρρος μέσα στην χρονιά…

Πως σου φαίνεται τώρα που έχετε λιώσει στην τσιρίδα και εσύ και η κόρη σου η Γεωργία;