Τα πράγματα στο Ζεφύρι έφτιαξαν μόνο προς το τέλος της χρονιάς. Το τμήμα μου βέβαια είχε αποδεκατιστεί γιατί τα περισσότερα τσιγγανόπουλα είχαν μεταναστεύσει σε άλλες επαρχίες… και μετά από όλο αυτό το χάος συνεχίσαμε όσοι αντέξαμε και δεν μείναμε με τον εγκέφαλο στο χέρι…
Τα παιδιά αφού τους φερόμουν ευγενικά δύο ολόκληρα τρίμηνα ηρέμησαν και αυτά. Ακόμα και ο Ανδρουλάκης! Ο Τσακίρης ήρθε για ένα μήνα και έφυγε. Κανονικά δεν έπρεπε να πάρει απολυτήριο αλλά το καθίκι ο Μαρινόπουλος με πίεσε να του σβήσω απουσίες και να το περάσω. Αυτό γίνονταν συστηματικά με πολλά τσιγγανάκια και εν γνώσει του σχολικού συμβούλου.
Το τελευταίο τρίμηνο και αφού ηρέμησαν τα παιδιά και πλησίαζαν και οι σχολικές εκδηλώσεις αποφασίσαμε μαζί με τα παιδιά να οργανώσουμε ένα project με αντικείμενο την γεωγραφία. Βασικά ήθελα να τα μάθω στα παιδιά πώς να βρίσκουν μόνα τους την γνώση μέσα από το ίντερνετ. Έτσι ανέθεσα στα πέντε παιδιά που συμφώνησαν να συμμετέχουν από μία ήπειρο και αυτά συμφώνησαν να βρουν πληροφορίες και εικόνες για μνημεία και αξιοθέατα για κάθε μία από αυτές. Στο τέλος της χρονιάς διοργανώσαμε μια έκθεση με θέμα «Τα αξιοθέατα όλου του κόσμου». Θυμάμαι ότι χρησιμοποιούσαμε τον ένα και μοναδικό υπολογιστή που βρίσκονταν στο γραφείο των δασκάλων για να το οργανώσουμε όλο αυτό.
Τα παιδιά έμαθαν πώς να χρησιμοποιούν το διαδίκτυο ως πηγή γνώσης, επισκεφτήκαμε διάφορες ιστοσελίδες, για να βρούμε τις πληροφορίες που χρειάζονταν, ηλεκτρονικές εγκυκλοπαίδειες, blogs, ηλεκτρονικά περιοδικά κ.α. και έμαθαν και πως να χειρίζονται και το word. Σιγά, σιγά, μετατρέψαμε την τάξη σε «μουσείο» και στο τέλος της σχολικής χρονιάς καλέσαμε τις υπόλοιπες τάξεις του σχολείου και τα παιδιά παρουσίαζαν την έκθεση. Κάθε μαθητής είχε την δικιά του γωνιά και ήταν «ξεναγός» σε μία ήπειρο.
Σας βάζω ένα βιντεάκι για να δείτε πως μετατρέψαμε την τάξη μας σε «μουσείο»… για να καταλάβετε περίπου τι κάναμε.
Θέλω να ευχαριστήσω από τα βάθη της καρδιάς μου και τα 5 παιδιά που συμμετείχαν τον Χούσο Τάσο, τον Ανδρουλάκη τον Γιώργο(ελπίζω να έχεις ηρεμίσει μεγάλε!), την Δέσποινα Λιανέρη και την Σωτηρία Σαντοριναίου. Κορίτσια θα κάνετε πολύ σημαντικά πράγματα στην ζωή σας να είστε σίγουρες για αυτό! Και τέλος ένα παιδί που αξίζει πάρα πολλά γιατί θυμάμαι ακόμα τα καλά λόγια που έλεγε συνέχεια μέσα στο μάθημα για εμένα αλλά και για την προσπάθεια που έκανε τον Θανάση τον Καραχάλιο, τσιγγανόπαιδο, από τα πιο φωτεινά και έξυπνα μυαλά του κόσμου. Παιδιά να είστε όλοι καλά, και να είστε σίγουροι και οι πέντε ότι θα ζούμε σε λίγο καιρό σε ένα καλύτερο κόσμο από αυτό που είχαμε συνηθίσει… Τάσο Χούσο με εσένα έχω κρατήσει βίντεο να κάνεις την παρουσίαση του project και θα το βάλω και αυτό για να πάρουν όλοι μια ιδέα για το τι υπέροχη δουλειά είχαμε κάνει. Ο ήχος του βίντεο δεν είναι καθόλου καλός και δεν ξεχωρίζει καλά τι λέει ο Τάσος. Φανταστείτε τι κινητό να είχα το 2008 για να το καταγράψω αλλά παρόλα αυτά μπορείτε να πάρετε μια ιδέα για το τι είχαμε ετοιμάσει.
Εκτός όμως από τα πέντε παιδιά θέλω επίσης να ευχαριστήσω έναν καταπληκτικό δάσκαλο που είχα ο ίδιος επίσης, στην ΣΤ' δημοτικού, τον κ. Γαλάνη, ο οποίος τότε λίγο πριν αποφοιτήσω από το σχολείο μας είχε βάλει να κάνουμε ένα παρόμοιο project, με τα μέσα της τότε εποχής βέβαια, με θέμα την ιστορία, και αυτό μου έδωσε την έμπνευση να κάνω το project του Ζεφυρίου. Είδατε πως ένας καλός δάσκαλος μπορεί να σου μάθει πολλά περισσότερα από όλους τους καθηγητές του Παιδαγωγικού μαζί, φίλοι;
Θέλω επίσης να πω πως καταλαβαίνω τους περισσότερους από τους συναδέλφους μου σε αυτό το σχολείο τώρα και ότι τότε είχα αντιδράσει υπερβολικά. Λίνα, τότε που μου έριξες τα χαρτιά στο τέλος της χρονιάς τα βρήκες όλα για το μέλλον μου, το ταξίδι που αναβάλλονταν ήταν το μεταπτυχιακό και ο άνθρωπος που ήθελε να μου κάνει κακό ο Stalker. Θα τα μάθετε όλα σε λίγο. Πέτρο, γυμνααστή, το είχες βρει ότι θα σας θυμάμαι αργότερα. Σε χαιρετώ και εσένα Θανάση με τις ταβέρνες σου! Εδώ θα δείτε τους θεσπέσιους συναδέλφους που είχα στο Ζεφύρι, με εμένα να έχω κουρνιάσει στην γωνία και με τα χείλη μου σφιγμένα και τον Μαρινόπουλο το καθίκι τον αλητάμπουρα να κάνει μόστρα φάτσα φόρα με το μαύρο το γυαλί....
Οι συνάδελφοι φυσικά δεν έφταιγαν για τα περισσότερα από αυτά που είδα. Δεν ισχύει το ίδιο για το καθίκι και τον καραγκιόζη φυσικά. Τα σχολεία σε αυτές τις περιοχές είναι τελείως παρατημένα από το υπουργείο Παιδείας, ενώ θα έπρεπε να είναι τα πρώτα που θα έπρεπε να προσέχει. Επίσης δεν είναι δυνατόν να εφαρμόζεται το ίδιο αναλυτικό πρόγραμμα(μα έλεος!) στην Κηφισιά και στο Ζεφύρι!
Θέλω να ευχαριστήσω επίσης τον διευθυντή που γνώρισα εκεί φέτος το 2012 τον κ. Φάσσαρη, γιατί με βοήθησε με το πρακτικό που του ζήτησα εγγράφως, βέβαια. Από το λίγο που τον γνώρισα φάνηκε να έχει πολύ υπομονή με τα παιδιά...
Θέλω να πω στις υπευθύνους των διοικητικών υποθέσεων του υπουργείου Παιδείας να πάνε να πνιγούν! Πήγα για να ρωτήσω την κ. Αναστασίου αν θα μπορούσα να πάρω το πρακτικό απ’ το σχολείο και πώς να ζητήσω κάτι τέτοιο και αφού με το ζόρι με βοήθησε δηλαδή μου είπε πώς να συντάξω το αίτημα,κάτι είναι κι αυτό βέβαια, όταν ζήτησα το τηλέφωνο της σε περίπτωση που την χρειαζόμουν άρχισε να με ρωτάει «γιατί ήρθατε σε εμένα, ποιος σας έστειλε σε εμένα» και δεν μου το έδωσε. Φυσικά και το βρήκα το τηλέφωνο της από το διαδίκτυο...Ο διάολος με έστειλε σε σένα! Κατάλαβες τώρα, στο είπα απ' το τηλέφωνο ότι θα καταλάβαινες!
Η άλλη η βλαμμένη η Μπόμπολα μόλις την πήρε τηλέφωνο ο κ Φάσσαρης για να την ρωτήσει αν μπορεί να μου δώσει το πρακτικό, του είπε του ανθρώπου «Διεύθυνση δεν έχετε να ρωτήσετε;». Ποια είσαι μωρή, που θα μιλήσεις έτσι σε διευθυντή σχολείου; Κάθεστε και τα ξύνετε όλη μέρα στα υπουργεία και μιλάτε και με υφάκι ακόμα και σε διευθυντές, καρεκλοκένταυροι κηφήνες!
To καταλάβατε καρεκλοκένταυροι; Από εδώ και μπρος θα σας βρίσκει ο στρατιώτης του Θεού, θα σας παίρνει μαζί του ο μαχητής του Θεού, πριν ο ουρανός πέσει στα κεφάλια μας και θα σας ρίχνει στο φως!
Και πριν κλείσω εντελώς με το Ζεφύρι συμπληρώνω λίγο το άρθρο μου τώρα το Πάσχα του 2017 και επειδή όπως θα διαβάσετε στα άρθρα του Πάσχα του 2017 θα τις χάσετε τις δουλίτσες σας και τις συντάξεις σας όσοι από το παρελθόν μου ρίχνατε καρφιά, Μαρινόπουλε και Παπαδημητρακόπουλε σας εύχομαι τώρα να πιάσετε δουλειά στο αφεντικό που έπιασε δουλειά και η Αλίκη τώρα που συνεργάστηκε με τις ροζ ακρίδες.
Τα παιδιά αφού τους φερόμουν ευγενικά δύο ολόκληρα τρίμηνα ηρέμησαν και αυτά. Ακόμα και ο Ανδρουλάκης! Ο Τσακίρης ήρθε για ένα μήνα και έφυγε. Κανονικά δεν έπρεπε να πάρει απολυτήριο αλλά το καθίκι ο Μαρινόπουλος με πίεσε να του σβήσω απουσίες και να το περάσω. Αυτό γίνονταν συστηματικά με πολλά τσιγγανάκια και εν γνώσει του σχολικού συμβούλου.
Το τελευταίο τρίμηνο και αφού ηρέμησαν τα παιδιά και πλησίαζαν και οι σχολικές εκδηλώσεις αποφασίσαμε μαζί με τα παιδιά να οργανώσουμε ένα project με αντικείμενο την γεωγραφία. Βασικά ήθελα να τα μάθω στα παιδιά πώς να βρίσκουν μόνα τους την γνώση μέσα από το ίντερνετ. Έτσι ανέθεσα στα πέντε παιδιά που συμφώνησαν να συμμετέχουν από μία ήπειρο και αυτά συμφώνησαν να βρουν πληροφορίες και εικόνες για μνημεία και αξιοθέατα για κάθε μία από αυτές. Στο τέλος της χρονιάς διοργανώσαμε μια έκθεση με θέμα «Τα αξιοθέατα όλου του κόσμου». Θυμάμαι ότι χρησιμοποιούσαμε τον ένα και μοναδικό υπολογιστή που βρίσκονταν στο γραφείο των δασκάλων για να το οργανώσουμε όλο αυτό.
Τα παιδιά έμαθαν πώς να χρησιμοποιούν το διαδίκτυο ως πηγή γνώσης, επισκεφτήκαμε διάφορες ιστοσελίδες, για να βρούμε τις πληροφορίες που χρειάζονταν, ηλεκτρονικές εγκυκλοπαίδειες, blogs, ηλεκτρονικά περιοδικά κ.α. και έμαθαν και πως να χειρίζονται και το word. Σιγά, σιγά, μετατρέψαμε την τάξη σε «μουσείο» και στο τέλος της σχολικής χρονιάς καλέσαμε τις υπόλοιπες τάξεις του σχολείου και τα παιδιά παρουσίαζαν την έκθεση. Κάθε μαθητής είχε την δικιά του γωνιά και ήταν «ξεναγός» σε μία ήπειρο.
Σας βάζω ένα βιντεάκι για να δείτε πως μετατρέψαμε την τάξη μας σε «μουσείο»… για να καταλάβετε περίπου τι κάναμε.
Θέλω να ευχαριστήσω από τα βάθη της καρδιάς μου και τα 5 παιδιά που συμμετείχαν τον Χούσο Τάσο, τον Ανδρουλάκη τον Γιώργο(ελπίζω να έχεις ηρεμίσει μεγάλε!), την Δέσποινα Λιανέρη και την Σωτηρία Σαντοριναίου. Κορίτσια θα κάνετε πολύ σημαντικά πράγματα στην ζωή σας να είστε σίγουρες για αυτό! Και τέλος ένα παιδί που αξίζει πάρα πολλά γιατί θυμάμαι ακόμα τα καλά λόγια που έλεγε συνέχεια μέσα στο μάθημα για εμένα αλλά και για την προσπάθεια που έκανε τον Θανάση τον Καραχάλιο, τσιγγανόπαιδο, από τα πιο φωτεινά και έξυπνα μυαλά του κόσμου. Παιδιά να είστε όλοι καλά, και να είστε σίγουροι και οι πέντε ότι θα ζούμε σε λίγο καιρό σε ένα καλύτερο κόσμο από αυτό που είχαμε συνηθίσει… Τάσο Χούσο με εσένα έχω κρατήσει βίντεο να κάνεις την παρουσίαση του project και θα το βάλω και αυτό για να πάρουν όλοι μια ιδέα για το τι υπέροχη δουλειά είχαμε κάνει. Ο ήχος του βίντεο δεν είναι καθόλου καλός και δεν ξεχωρίζει καλά τι λέει ο Τάσος. Φανταστείτε τι κινητό να είχα το 2008 για να το καταγράψω αλλά παρόλα αυτά μπορείτε να πάρετε μια ιδέα για το τι είχαμε ετοιμάσει.
Εκτός όμως από τα πέντε παιδιά θέλω επίσης να ευχαριστήσω έναν καταπληκτικό δάσκαλο που είχα ο ίδιος επίσης, στην ΣΤ' δημοτικού, τον κ. Γαλάνη, ο οποίος τότε λίγο πριν αποφοιτήσω από το σχολείο μας είχε βάλει να κάνουμε ένα παρόμοιο project, με τα μέσα της τότε εποχής βέβαια, με θέμα την ιστορία, και αυτό μου έδωσε την έμπνευση να κάνω το project του Ζεφυρίου. Είδατε πως ένας καλός δάσκαλος μπορεί να σου μάθει πολλά περισσότερα από όλους τους καθηγητές του Παιδαγωγικού μαζί, φίλοι;
Θέλω επίσης να πω πως καταλαβαίνω τους περισσότερους από τους συναδέλφους μου σε αυτό το σχολείο τώρα και ότι τότε είχα αντιδράσει υπερβολικά. Λίνα, τότε που μου έριξες τα χαρτιά στο τέλος της χρονιάς τα βρήκες όλα για το μέλλον μου, το ταξίδι που αναβάλλονταν ήταν το μεταπτυχιακό και ο άνθρωπος που ήθελε να μου κάνει κακό ο Stalker. Θα τα μάθετε όλα σε λίγο. Πέτρο, γυμνααστή, το είχες βρει ότι θα σας θυμάμαι αργότερα. Σε χαιρετώ και εσένα Θανάση με τις ταβέρνες σου! Εδώ θα δείτε τους θεσπέσιους συναδέλφους που είχα στο Ζεφύρι, με εμένα να έχω κουρνιάσει στην γωνία και με τα χείλη μου σφιγμένα και τον Μαρινόπουλο το καθίκι τον αλητάμπουρα να κάνει μόστρα φάτσα φόρα με το μαύρο το γυαλί....
Οι συνάδελφοι φυσικά δεν έφταιγαν για τα περισσότερα από αυτά που είδα. Δεν ισχύει το ίδιο για το καθίκι και τον καραγκιόζη φυσικά. Τα σχολεία σε αυτές τις περιοχές είναι τελείως παρατημένα από το υπουργείο Παιδείας, ενώ θα έπρεπε να είναι τα πρώτα που θα έπρεπε να προσέχει. Επίσης δεν είναι δυνατόν να εφαρμόζεται το ίδιο αναλυτικό πρόγραμμα(μα έλεος!) στην Κηφισιά και στο Ζεφύρι!
Θέλω να ευχαριστήσω επίσης τον διευθυντή που γνώρισα εκεί φέτος το 2012 τον κ. Φάσσαρη, γιατί με βοήθησε με το πρακτικό που του ζήτησα εγγράφως, βέβαια. Από το λίγο που τον γνώρισα φάνηκε να έχει πολύ υπομονή με τα παιδιά...
Θέλω να πω στις υπευθύνους των διοικητικών υποθέσεων του υπουργείου Παιδείας να πάνε να πνιγούν! Πήγα για να ρωτήσω την κ. Αναστασίου αν θα μπορούσα να πάρω το πρακτικό απ’ το σχολείο και πώς να ζητήσω κάτι τέτοιο και αφού με το ζόρι με βοήθησε δηλαδή μου είπε πώς να συντάξω το αίτημα,κάτι είναι κι αυτό βέβαια, όταν ζήτησα το τηλέφωνο της σε περίπτωση που την χρειαζόμουν άρχισε να με ρωτάει «γιατί ήρθατε σε εμένα, ποιος σας έστειλε σε εμένα» και δεν μου το έδωσε. Φυσικά και το βρήκα το τηλέφωνο της από το διαδίκτυο...Ο διάολος με έστειλε σε σένα! Κατάλαβες τώρα, στο είπα απ' το τηλέφωνο ότι θα καταλάβαινες!
Η άλλη η βλαμμένη η Μπόμπολα μόλις την πήρε τηλέφωνο ο κ Φάσσαρης για να την ρωτήσει αν μπορεί να μου δώσει το πρακτικό, του είπε του ανθρώπου «Διεύθυνση δεν έχετε να ρωτήσετε;». Ποια είσαι μωρή, που θα μιλήσεις έτσι σε διευθυντή σχολείου; Κάθεστε και τα ξύνετε όλη μέρα στα υπουργεία και μιλάτε και με υφάκι ακόμα και σε διευθυντές, καρεκλοκένταυροι κηφήνες!
To καταλάβατε καρεκλοκένταυροι; Από εδώ και μπρος θα σας βρίσκει ο στρατιώτης του Θεού, θα σας παίρνει μαζί του ο μαχητής του Θεού, πριν ο ουρανός πέσει στα κεφάλια μας και θα σας ρίχνει στο φως!
Και πριν κλείσω εντελώς με το Ζεφύρι συμπληρώνω λίγο το άρθρο μου τώρα το Πάσχα του 2017 και επειδή όπως θα διαβάσετε στα άρθρα του Πάσχα του 2017 θα τις χάσετε τις δουλίτσες σας και τις συντάξεις σας όσοι από το παρελθόν μου ρίχνατε καρφιά, Μαρινόπουλε και Παπαδημητρακόπουλε σας εύχομαι τώρα να πιάσετε δουλειά στο αφεντικό που έπιασε δουλειά και η Αλίκη τώρα που συνεργάστηκε με τις ροζ ακρίδες.
