Μετά τα όσα είδαν τα ματάκια μου στο Ζεφύρι, την επόμενη σχολική χρονιά(2008-2009) δούλεψα σε ένα πολύ καλό σχολείο. Και λέω πολύ καλό σχολείο γιατί είχε πολύ καλά παιδάκια και μαθητές με τα οποία πέρασα μια φανταστική χρονιά…
Δεν μπορώ να πω το ίδιο και για όλους τους συναδέλφους βέβαια…
Ξέρετε πιο ήταν ένα από τα πρώτα πράγματα που μου έκανα εντύπωση στο Μοσχάτο; Ένα τέρας εκ Φινλανδίας η κ. Κ.Κ. που δίδασκε Αγγλικά. Αυτό το τέρας από τις πρώτες μέρες που έφτασα στο σχολείο άρχισε να μου λέει για τα κατορθώματα της για το πώς χτυπάει τα παιδιά και για το πώς είχε πιάσει λέει μια φορά ένα κοριτσάκι από τις κοτσίδες και του έκανε διάφορα κάτι που μου θύμισε εκείνη την περίφημη σκηνή από την Μαλτίντα που η διευθύντρια πιάνει ένα κοριτσάκι από τις κοτσίδες, το γυρνάει γύρω γύρω και το εκσφεδονίζει σε κάτι θάμνους...
Περιττό να πω ότι η φάτσα του τέρατος, που δίδασκε Αγγλικά στο 2ο Δημοτικό Μοσχάτου είναι ακριβώς ίδια όπως και της Mrs Trunchbull.
Καταλαβαίνετε πιστεύω πως ένιωσα ο ίδιος, όταν έβλεπα ένα σχολείο με παιδάκια μες στην καλή χαρά (σε σχέση με αυτά του Ζεφυρίου εννοώ) και το τέρας να μου λέει βλακείες. Ένιωσα κάπως έτσι:
Δεν μπορώ να πω το ίδιο και για όλους τους συναδέλφους βέβαια…
Ξέρετε πιο ήταν ένα από τα πρώτα πράγματα που μου έκανα εντύπωση στο Μοσχάτο; Ένα τέρας εκ Φινλανδίας η κ. Κ.Κ. που δίδασκε Αγγλικά. Αυτό το τέρας από τις πρώτες μέρες που έφτασα στο σχολείο άρχισε να μου λέει για τα κατορθώματα της για το πώς χτυπάει τα παιδιά και για το πώς είχε πιάσει λέει μια φορά ένα κοριτσάκι από τις κοτσίδες και του έκανε διάφορα κάτι που μου θύμισε εκείνη την περίφημη σκηνή από την Μαλτίντα που η διευθύντρια πιάνει ένα κοριτσάκι από τις κοτσίδες, το γυρνάει γύρω γύρω και το εκσφεδονίζει σε κάτι θάμνους...
Περιττό να πω ότι η φάτσα του τέρατος, που δίδασκε Αγγλικά στο 2ο Δημοτικό Μοσχάτου είναι ακριβώς ίδια όπως και της Mrs Trunchbull.
Καταλαβαίνετε πιστεύω πως ένιωσα ο ίδιος, όταν έβλεπα ένα σχολείο με παιδάκια μες στην καλή χαρά (σε σχέση με αυτά του Ζεφυρίου εννοώ) και το τέρας να μου λέει βλακείες. Ένιωσα κάπως έτσι:
