Έφτασα στην αυτολύπηση, έφτασα στην αυτολύπηση και ήταν το μόνο συναίσθημα που δεν μπορούσα να χειριστώ με αξιοπρέπεια. Και εξοργίστηκα. Ηθέλα να ποδοπατήσω όλους τους βίαιους θεούς αυτού του κόσμου. Να φτάσω εως το στερέωμα του ουρανού και σαν μικρά αστέρια να τους ρίξω από εκεί κάτω στη γη και να τους ποδοπατήσω.
Ποδοπατάω τον Θεό σου Λυμπεροπούλου, τον Θεό της παλαιάς διαθήκης της Βίβλου, τον Θεό παραλογής βίας και των γενοκτονιών. Ποδοπατάω Μαρία Ηλιοπούλου τον Ιησού της τυπολατρίας, της θρησκοληψίας και της υποκρισίας. Τον Αλλάχ της καταπίεσης, της μισαλλοδοξίας και του φονταμενταλισμού από την άλλη πείτε τους κλείνοντας τους το μάτι ότι δεν τον ποδοπάτησα, για να μην έχουν πρόβλημα οι απανταχού Έλληνες στις μουσουλμανικές χώρες και τα ελληνικά προξενεία. Ποδοπατάω τον Απόλλωνα της εκδικητικότητας. Δείτε τι έκανε στον Μάρσυα:
https://el.wikipedia.org/wiki/Μαρσύας
Ποδοπατάω τους αρχαίους αιμοδιψείς θεούς των Μάγιας, των Αζτέκων και των Ίνκας των ανθρωποθυσιών. Και τον Βούδα και τους Ινδιουστικούς θεούς γιατί κανένας από αυτούς δεν σας μίλησε για την αξία των ανθρώπινων σχέσεων.
Έτσι όμως εκπληρώνω και τους στίχο 10 του κεφαλαίου 8 του Δανιήλ:
It grew until it reached the host of the heavens, and it threw some of the starry host down to the earth and trampled on them.
Εγώ ήθελα να το ζήσω ως άνθρωπος σκεφτόμουν και ξανασκεφτόμουν. Θέλω να το ζήσω ως άνθρωπος. Ένας άνθρωπος δεν εκπληρώνει προφητείες. Έπρεπε να βρω ανθρώπινους λόγους για να το κάνω.
Και τους βρήκα. Πρώτον και πιο σημαντικό για να ζητήσω συγνώμη από αυτό το παιδί τον Βασίλη τον Κάρολο, δεύτερον για να αποκαταστήσω την σχέση μου με την φίλη μου την Μαρία την Ηλιουπούλου έστω και αν την πλήγωσα ποδοπατώντας τον Ιησού της υποκρισίας όταν η ίδια σήκωνε κάθε χαρτάκι με την μορφή του Ιησού από το δρόμο για να μην το πατήσουν. Η Μαρία αναγκάστηκε να παντρευτεί την ανάγκασαν οι γονείς της. Της είπαν ή παντρεύεσαι ή φεύγεις από το σπίτι. Και ζει δυστυχισμένη με έναν νευρόσπαστο σύζυγο που δεν την αφήνει να δει ούτε εμένα που ήμουν κολλητός της. Την έχασα την Μαρία από τότε που παντρεύτηκε και την έβλεπα και αυτή στα όνειρά μου. Είναι πολύ τραυματικό. Ούτε στο γάμο σου με κάλεσες φυσικά. Το καταλαβαίνω. Γιατί να με καλούσες; Είναι πολύ τραυματικό Μαρία, πως διακόπηκε η φιλία μας, σε έβλεπα στα όνειρά μου. Χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια Μαρία, χαθήκαμε μια νύχτα στην Γλυφάδα αλλά βλεπόμαστε στα όνειρά μας Μαρία. Πόσο θα ήθελα να σε κάνω να ζήσεις ευτυχισμένη με αυτόν που εσύ θα επιλέξεις.
Τρίτος λόγος ο φίλος μου ο Άρης από το παιδαγωγικό που μάλλον παρεξηγήθηκε λίγο το 2016, όταν του είπα ότι δεν με πιστεύει ούτε αυτός. Θέλω να τον ξαναδώ. Και τέταρτος και πέμπτος λόγος οι δύο ανεκπλήρωτοι έρωτές μου. Ο Κώστας ο Κουμανζέλης, για αυτόν έχω γράψει στα προηγούμενα άρθρα και ο κ. Κυριάκος για να τον συναντήσω να του δώσω το χέρι και να τον ευχαριστήσω για όσα μου πρόσφερε σαν κατηχητής.
Ο Καβέζος και ο πατέρας σου σκότωσαν τον Ιησού, μου είπαν οι πνευματικοί μου οδηγοί στην δύσκολη αυτή δεύτερη κατάβαση. Έξι σφαίρες ο Καβέζος μου έριξε, μία για την αγκαλιά που δεν μου έδωσε στις 15 Μάιου, μία που με άφησε μόνο μου πνευματικό επίπεδο από εκεί και έπειτα μέσα στο πρωτόκολλο, μια για την παρέα για ταινίες που δεν μου προσέφερε, άλλη μία ξανά για την αγκαλιά που δεν μου έδωσε ούτε εκείνη την ημέρα στο μπαλκόνι, αλλή μία που μου είπε την ίδια μέρα γιατί μου το είπε και αυτό, δεν είμαι γιατρός, ότι μου είπε και ο Κουλιούμπας δηλαδή και μία που έβαλε τον Σπύρο να πει ψέματα. Ο πατέρας μου δυο σφαίρες μου έριξε μία για τα χάπια και μία αυτό που μου έκανε με το τσάι.
Μέχρι εκεί όμως. Μέχρι εκεί είχα εκπληρώσει όλη την προφητεία του Δανιήλ Δεν χρειάζονταν ο Καβέζος να μου ρίξει και έβδομη σφαίρα και να με άφηνε μόνο μου όλο το καλοκαίρι.
Και τότε είναι που επενέβη η Πάνια στο υποσυνείδητό μου. Την έβλεπα εγώ σταυρωμένος και αυτοί να μου ρίχνουν σφαίρες. Ωπα ωπα άρχισε να φωνάζει με το χαρακτηριστικό της ύφος είναι σταυρωμένος και τον πυροβολείτε; Ο Καβέζος κατέβασε ντροπιασμένος το πιστόλι και ο πατέρας μου πάγωσε.
Τελικά έφτασα για να το εκπληρώσω κατα γράμμα στο να σκεφτώ ότι απέτυχα σαν ανθρωπος. Όποτε επένεβη πάλι η Πάνια. Ώπα φιλαράκι πάρτο αλλιως μου είπε. Κάτι ήθελε να προσφέρει τελικά στους πονεμένους και αυτή, όχι μόνο να τους ταπεινώσει αλλά και μια άλλη οπτική. Σου την είπα Ανίτα μου, αλλά με βοήθησες στο υποσεινήδητο όταν κατάλαβα ότι ήμουν λίγο και για την εκπομπή σου τελικά. Με λυπούνται όλοι τώρα, λυπάμαι τον εαυτό μου. Ήμουν λίγο για την εκπομπή σου. Όποτε επενέβεις εσύ στο υποσυνείδητο μου. Φιλαράκι πάρτο αλλιώς. Ότι ακριβώς θα μου έλεγες και στην εκπομπή σου. Ενώ όταν ήμουν σταυρωμένος και με πυροβολούσαν τραβούσες τα μαλλιά σου Ανίτα!
Και μετά είδα και τις δυο μαμάδες την Γιούλη και την Μαρία που μου συμπαραστάθηκαν τόσο, σε μια φωτογραφία στο facebook να γιορτάζουν τα γενέθλιά τους και κατάλαβα ότι θα συγκινηθούν.
Που τελικά το πέτυχα ή ήξερα ότι θα το πετύχω τότε, ήμουν σίγουρος έστω και με το σ'αγαπώ που του είπα. Πρόλαβα να του το πω έστω αυτό, ευτυχώς έστω αυτό ένα σ'αγαπώ και αυτός μου είπε και εγώ έστω και μέσα από τα δόντια του. Πριν νιώσω ότι απέτυχα σαν άνθρωπος, πριν γίνω θεός γιατί δεν είναι μόνο ότι έπεισα τον Σπύρο για το συμβόλαιο τελικά, έστω και αν μετά το πήρε πίσω ο Σπύρος και μου έλεγε ότι δεν έχω αποδείξεις, αλλά μου έβγαινε και από το υποσυνείδητο πια, έγινα θεός. Ξύπνησα και το σκεφτόμουν αυτό, έγινα θεός. Και παραπάνω από θεός μου είπαν οι πνευματικοί μου οδηγοί...
Δεν πειράζει θα παραγραφούν όλα... Θα έδινα πια μια δεύτερη ευκαιρία στον εαυτό μου. Έδωσα σε πολλούς δεύτερη ευκαιρία αλλά ποτέ στον εαυτό μου. Μια δεύτερη ευκαιρία να ζήσω σαν άνθρωπος. Και να ζήσω ευτυχισμένος.
Όλοι κάνουμε λάθη όπως μου είπε και η κ. Κώστα όταν της είπα ότι απέτυχα στην προσωπική μου ζωή. Έστω και αν δεν έκανα εγώ τα λάθη στην περιπτωσή μου. Δεν πειράζει έστω και αν έφτασα σε αυτό το σημείο της αυτολύπησης, ήξερα ότι θα γίνω ευτυχισμένος. Ήταν ένα οριακό σημείο όπως μου το είχε πει ο Σπύρος από το πρωτόκολλο. Ότι γίνονται οριακά κάποια πράγματα.
Αλλά μου έρχονταν και πληροφορίες από την αρνητική οπτική. Σε προσέβαλλε. Λογικό να έλεγε κάτι στο Σπύρο. Ένιωθε πάρα πολλά για εμένα ο Γιάννης και δεν μπορούσε να τα διαχειριστεί, και στενοχωριόταν και με αγαπούσε και τον είχα μάλλον προσβάλει με αυτό που του είπα για τον γιο του και ήταν εκνευρισμένος. Αλλά το σκεφτόμουν με την λογική και τους λογικούς κανόνες. Αυτός δεν με εκμεταλεύτηκε συναισθηματικά όπως ο Ρουμάνος κτλ. Είχα καταλάβει ότι θα γίνω πλούσιος αλλά δεν σκέφτηκε επί σκοπόν. Δίστασε να μ' αγκαλιάσει και τελικά μπορεί και να μου έλεγε την αλήθεια ότι έχει τα δικά του. Δεν είχα λοιπόν και εγώ κάτι άλλο να του δώσω και του επέστρεψα αυτό το σ αγαπώ επί 4 με την βοήθεια του Σπύρου. Ή τουλάχιστον αυτό ήθελα να κάνω. Έγραψα ένα σημείωμα για να του τα εξηγήσει ο Σπύρος.
Ο Σπύρος μου είπε ότι του τα είπε όλα και του έδωσε και το σημείωμα, αν και υποπτεύομαι ότι κάτι επιχείρησε να του πει και ο Γιάννης δεν τον άφησε να ολοκληρώσει τις σκέψεις του. Και αυτό που σκεφτόμουν τις προηγούμενες μέρες ήταν ότι ο Γιάννης είναι ο μικρός μου πρίγκηπας που θα με κάνει ευτυχισμένος αλλά δεν πρόλαβα να τον εξημερώσω. Όλοι οι άλλοι οι πιο πίσω, ο κ. Κυριάκος, ο Κουμανζέλης, ο Κάρολος, ο Κουλιούμπας ήταν πρίγκιπες, δύο δεν το έμαθαν ποτέ, έναν τον απαρνήθηκα και ο άλλος με απαρνήθηκε αυτός αλλά ο Καβέζος είναι ο πρίγκηπας των Πριγκήπων που ίσως με κάνει ευτυχισμένο πριν πάρει δημοσιότητα. Αυτά σκεφτόμουν.
Και μετά διάβασα την προφητεία. Θα τα βάλει ακόμα και με τον πρίγκηπα των Πριγκήπων λέει στο τέλος του κεφαλαίου 8, Πως μπλέχτηκα σε μια τόσο αποκρυφιστικής και εσωτερικής φύσεως κατάσταση αναρωτιόμουν και ένιωθα φόβο...
Ήθελα να περάσω από το πρωτόκολλο το καλοκαίρι και να του τα πω ο ίδιος και να του δώσω το σημείωμα. Κάτι που επεχείρησα στις 21 Ιουλίου αλλά δεν τα κατάφερα.
Ένιωθα ακόμα αυτολύπηση και επέλεξα να το νιώσω αυτό για να δείξω κάτι και στους κακιασμένους αναπηρους και τις κακιασμένες αδελφες. Όλους αυτούς που ίσως ζηλέψουν. Ξέρω ότι υπάρχουν και κακιασμένοι ανάπηροι, τους είδα με τα μάτια μου στον ΟΠΕΚΑ όπου έτρεχα για μια δική μου υπόθεση. Φωνάζουν για προτεραιότητα απευθυνόμενοι αγενώς στους υπαλλήλους μόνο και μόνο επειδή βρίσκονται σε καροτσάκι, όταν όλοι είναι ανάπηροι όσοι πηγαίνουν εκεί. Έφθασα επ' εσχάτοις στην αυτολύπηση, για να μην με ζηλέψει κανένας από όλους αυτούς.
Και μετά εξοργίστηκα και πάλι και σκέφτηκα τι θέλω να ζητήσω από τις θρησκείες. Αφού η θρησκεία νίκησε στο φιλοσοφικό πεδίο και στο πεδίο του νοητού μέσα στο πρωτόκολλο δεν υπάρχει κανένας λόγος να μας κάθεται στο σβέρκο επί της υλικής μας φύσης.
Να τα αιτήματά μου λοιπόν:
Ποδοπατάω τον Θεό σου Λυμπεροπούλου, τον Θεό της παλαιάς διαθήκης της Βίβλου, τον Θεό παραλογής βίας και των γενοκτονιών. Ποδοπατάω Μαρία Ηλιοπούλου τον Ιησού της τυπολατρίας, της θρησκοληψίας και της υποκρισίας. Τον Αλλάχ της καταπίεσης, της μισαλλοδοξίας και του φονταμενταλισμού από την άλλη πείτε τους κλείνοντας τους το μάτι ότι δεν τον ποδοπάτησα, για να μην έχουν πρόβλημα οι απανταχού Έλληνες στις μουσουλμανικές χώρες και τα ελληνικά προξενεία. Ποδοπατάω τον Απόλλωνα της εκδικητικότητας. Δείτε τι έκανε στον Μάρσυα:
https://el.wikipedia.org/wiki/Μαρσύας
Ποδοπατάω τους αρχαίους αιμοδιψείς θεούς των Μάγιας, των Αζτέκων και των Ίνκας των ανθρωποθυσιών. Και τον Βούδα και τους Ινδιουστικούς θεούς γιατί κανένας από αυτούς δεν σας μίλησε για την αξία των ανθρώπινων σχέσεων.
Έτσι όμως εκπληρώνω και τους στίχο 10 του κεφαλαίου 8 του Δανιήλ:
It grew until it reached the host of the heavens, and it threw some of the starry host down to the earth and trampled on them.
Εγώ ήθελα να το ζήσω ως άνθρωπος σκεφτόμουν και ξανασκεφτόμουν. Θέλω να το ζήσω ως άνθρωπος. Ένας άνθρωπος δεν εκπληρώνει προφητείες. Έπρεπε να βρω ανθρώπινους λόγους για να το κάνω.
Και τους βρήκα. Πρώτον και πιο σημαντικό για να ζητήσω συγνώμη από αυτό το παιδί τον Βασίλη τον Κάρολο, δεύτερον για να αποκαταστήσω την σχέση μου με την φίλη μου την Μαρία την Ηλιουπούλου έστω και αν την πλήγωσα ποδοπατώντας τον Ιησού της υποκρισίας όταν η ίδια σήκωνε κάθε χαρτάκι με την μορφή του Ιησού από το δρόμο για να μην το πατήσουν. Η Μαρία αναγκάστηκε να παντρευτεί την ανάγκασαν οι γονείς της. Της είπαν ή παντρεύεσαι ή φεύγεις από το σπίτι. Και ζει δυστυχισμένη με έναν νευρόσπαστο σύζυγο που δεν την αφήνει να δει ούτε εμένα που ήμουν κολλητός της. Την έχασα την Μαρία από τότε που παντρεύτηκε και την έβλεπα και αυτή στα όνειρά μου. Είναι πολύ τραυματικό. Ούτε στο γάμο σου με κάλεσες φυσικά. Το καταλαβαίνω. Γιατί να με καλούσες; Είναι πολύ τραυματικό Μαρία, πως διακόπηκε η φιλία μας, σε έβλεπα στα όνειρά μου. Χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια Μαρία, χαθήκαμε μια νύχτα στην Γλυφάδα αλλά βλεπόμαστε στα όνειρά μας Μαρία. Πόσο θα ήθελα να σε κάνω να ζήσεις ευτυχισμένη με αυτόν που εσύ θα επιλέξεις.
Τρίτος λόγος ο φίλος μου ο Άρης από το παιδαγωγικό που μάλλον παρεξηγήθηκε λίγο το 2016, όταν του είπα ότι δεν με πιστεύει ούτε αυτός. Θέλω να τον ξαναδώ. Και τέταρτος και πέμπτος λόγος οι δύο ανεκπλήρωτοι έρωτές μου. Ο Κώστας ο Κουμανζέλης, για αυτόν έχω γράψει στα προηγούμενα άρθρα και ο κ. Κυριάκος για να τον συναντήσω να του δώσω το χέρι και να τον ευχαριστήσω για όσα μου πρόσφερε σαν κατηχητής.
Ο Καβέζος και ο πατέρας σου σκότωσαν τον Ιησού, μου είπαν οι πνευματικοί μου οδηγοί στην δύσκολη αυτή δεύτερη κατάβαση. Έξι σφαίρες ο Καβέζος μου έριξε, μία για την αγκαλιά που δεν μου έδωσε στις 15 Μάιου, μία που με άφησε μόνο μου πνευματικό επίπεδο από εκεί και έπειτα μέσα στο πρωτόκολλο, μια για την παρέα για ταινίες που δεν μου προσέφερε, άλλη μία ξανά για την αγκαλιά που δεν μου έδωσε ούτε εκείνη την ημέρα στο μπαλκόνι, αλλή μία που μου είπε την ίδια μέρα γιατί μου το είπε και αυτό, δεν είμαι γιατρός, ότι μου είπε και ο Κουλιούμπας δηλαδή και μία που έβαλε τον Σπύρο να πει ψέματα. Ο πατέρας μου δυο σφαίρες μου έριξε μία για τα χάπια και μία αυτό που μου έκανε με το τσάι.
Μέχρι εκεί όμως. Μέχρι εκεί είχα εκπληρώσει όλη την προφητεία του Δανιήλ Δεν χρειάζονταν ο Καβέζος να μου ρίξει και έβδομη σφαίρα και να με άφηνε μόνο μου όλο το καλοκαίρι.
Και τότε είναι που επενέβη η Πάνια στο υποσυνείδητό μου. Την έβλεπα εγώ σταυρωμένος και αυτοί να μου ρίχνουν σφαίρες. Ωπα ωπα άρχισε να φωνάζει με το χαρακτηριστικό της ύφος είναι σταυρωμένος και τον πυροβολείτε; Ο Καβέζος κατέβασε ντροπιασμένος το πιστόλι και ο πατέρας μου πάγωσε.
Τελικά έφτασα για να το εκπληρώσω κατα γράμμα στο να σκεφτώ ότι απέτυχα σαν ανθρωπος. Όποτε επένεβη πάλι η Πάνια. Ώπα φιλαράκι πάρτο αλλιως μου είπε. Κάτι ήθελε να προσφέρει τελικά στους πονεμένους και αυτή, όχι μόνο να τους ταπεινώσει αλλά και μια άλλη οπτική. Σου την είπα Ανίτα μου, αλλά με βοήθησες στο υποσεινήδητο όταν κατάλαβα ότι ήμουν λίγο και για την εκπομπή σου τελικά. Με λυπούνται όλοι τώρα, λυπάμαι τον εαυτό μου. Ήμουν λίγο για την εκπομπή σου. Όποτε επενέβεις εσύ στο υποσυνείδητο μου. Φιλαράκι πάρτο αλλιώς. Ότι ακριβώς θα μου έλεγες και στην εκπομπή σου. Ενώ όταν ήμουν σταυρωμένος και με πυροβολούσαν τραβούσες τα μαλλιά σου Ανίτα!
Και μετά είδα και τις δυο μαμάδες την Γιούλη και την Μαρία που μου συμπαραστάθηκαν τόσο, σε μια φωτογραφία στο facebook να γιορτάζουν τα γενέθλιά τους και κατάλαβα ότι θα συγκινηθούν.
Που τελικά το πέτυχα ή ήξερα ότι θα το πετύχω τότε, ήμουν σίγουρος έστω και με το σ'αγαπώ που του είπα. Πρόλαβα να του το πω έστω αυτό, ευτυχώς έστω αυτό ένα σ'αγαπώ και αυτός μου είπε και εγώ έστω και μέσα από τα δόντια του. Πριν νιώσω ότι απέτυχα σαν άνθρωπος, πριν γίνω θεός γιατί δεν είναι μόνο ότι έπεισα τον Σπύρο για το συμβόλαιο τελικά, έστω και αν μετά το πήρε πίσω ο Σπύρος και μου έλεγε ότι δεν έχω αποδείξεις, αλλά μου έβγαινε και από το υποσυνείδητο πια, έγινα θεός. Ξύπνησα και το σκεφτόμουν αυτό, έγινα θεός. Και παραπάνω από θεός μου είπαν οι πνευματικοί μου οδηγοί...
Δεν πειράζει θα παραγραφούν όλα... Θα έδινα πια μια δεύτερη ευκαιρία στον εαυτό μου. Έδωσα σε πολλούς δεύτερη ευκαιρία αλλά ποτέ στον εαυτό μου. Μια δεύτερη ευκαιρία να ζήσω σαν άνθρωπος. Και να ζήσω ευτυχισμένος.
Όλοι κάνουμε λάθη όπως μου είπε και η κ. Κώστα όταν της είπα ότι απέτυχα στην προσωπική μου ζωή. Έστω και αν δεν έκανα εγώ τα λάθη στην περιπτωσή μου. Δεν πειράζει έστω και αν έφτασα σε αυτό το σημείο της αυτολύπησης, ήξερα ότι θα γίνω ευτυχισμένος. Ήταν ένα οριακό σημείο όπως μου το είχε πει ο Σπύρος από το πρωτόκολλο. Ότι γίνονται οριακά κάποια πράγματα.
Ξεπέρασα κάθε όριο του πόνου αλλά έφτασα να αγγίξω λίγο ελάχιστο από ευτυχία. Και η κλεψύδρα είχε γυρίσει. Οι φύλακες του χρόνου. Ο αρχάγγελος Μιχαήλ και Γαβριήλ. Εγώ και ο Καβέζος. Ο δεύτερος μάρτυρας που αναζητούσα τόσα χρόνια. Eίναι soulmate σου μου είπαν οι πνευματικοί μου οδηγοί. Ο Μιχαήλ και ο Γαβριήλ, 80 χρόνια να βρεθούνε, στα death camps, σε θαλαμο αεριών αγκαλιασμένοι παιδιά. Αυτές οι πληροφορίες έρχονταν στο υποσυνείδητο μου από τους πνευματικούς μου οδηγούς.
Αλλά μου έρχονταν και πληροφορίες από την αρνητική οπτική. Σε προσέβαλλε. Λογικό να έλεγε κάτι στο Σπύρο. Ένιωθε πάρα πολλά για εμένα ο Γιάννης και δεν μπορούσε να τα διαχειριστεί, και στενοχωριόταν και με αγαπούσε και τον είχα μάλλον προσβάλει με αυτό που του είπα για τον γιο του και ήταν εκνευρισμένος. Αλλά το σκεφτόμουν με την λογική και τους λογικούς κανόνες. Αυτός δεν με εκμεταλεύτηκε συναισθηματικά όπως ο Ρουμάνος κτλ. Είχα καταλάβει ότι θα γίνω πλούσιος αλλά δεν σκέφτηκε επί σκοπόν. Δίστασε να μ' αγκαλιάσει και τελικά μπορεί και να μου έλεγε την αλήθεια ότι έχει τα δικά του. Δεν είχα λοιπόν και εγώ κάτι άλλο να του δώσω και του επέστρεψα αυτό το σ αγαπώ επί 4 με την βοήθεια του Σπύρου. Ή τουλάχιστον αυτό ήθελα να κάνω. Έγραψα ένα σημείωμα για να του τα εξηγήσει ο Σπύρος.
Του έγραφα ότι μέ έκανε
ευτυχισμένο, έστω και προσωρινά, πες του Σπύρο γιατί του είπα σ αγαπώ και δεν
το είχα ξαναπεί σε κανένα τετ α τετ, πρόσωπο με πρόσωπο, και να το εννοώ, γιατί δεν είχα ξαναπεί σ' αγαπώ σε κανένα... Το θυμάσαι Σπύρο που στα έλεγα στη καφετέρια στη δεύτερη συνάντηση μας και έκλαιγα και έτρεμα;
Του έγραφα πόσο νοιαζομαι για αυτόν, πες του Σπύρο γιατί την ημέρα που είπε, την ίδια βασικά ημέρα που του είπα σ αγαπώ το είπε και αυτό, ότι δηλαδή όταν δούλευε στην φαρμακευτική έβγαινε αίμα από την μύτη του και μπορεί να πάθει καρκίνο και σκέφτηκα ότι αν το ζούσα και αυτό θα με απορροφούσε και πάλι το σκοτάδι και θα τα έσπαγα όλα στο σύμπαν, του έγραφα ότι θέλω να τον καθυσηχάσω, πες του Σπύρο ότι αυτό που του είπα για τον γιο του δεν ήταν παρά απλά ένα όνειρο που είχα δει ένα 14χρονο αγόρι που του έλεγα απλά κάτι, δηλαδή εγώ αγαπάω εσάς που είσαστε ζουζούνια, και κατάλαβα ότι ήταν ο γιος του από κάτι που έγινε στο πρωτόκολλο και του έγραφα ότι μου λέει την αλήθεια και τον σέβομαι και μην του εξηγήσεις κάτι άλλο Σπύρο παρά μόνο ότι ένιωσα ότι απέτυχα σαν άνθρωπος όταν με αγκάλιασες εσύ αφού μου είπες ότι είμαι θεός και αυτός αυτό δεν το είχε κάνει, δεν με είχε αγκαλιάσει.
Του έγραφα πόσο νοιαζομαι για αυτόν, πες του Σπύρο γιατί την ημέρα που είπε, την ίδια βασικά ημέρα που του είπα σ αγαπώ το είπε και αυτό, ότι δηλαδή όταν δούλευε στην φαρμακευτική έβγαινε αίμα από την μύτη του και μπορεί να πάθει καρκίνο και σκέφτηκα ότι αν το ζούσα και αυτό θα με απορροφούσε και πάλι το σκοτάδι και θα τα έσπαγα όλα στο σύμπαν, του έγραφα ότι θέλω να τον καθυσηχάσω, πες του Σπύρο ότι αυτό που του είπα για τον γιο του δεν ήταν παρά απλά ένα όνειρο που είχα δει ένα 14χρονο αγόρι που του έλεγα απλά κάτι, δηλαδή εγώ αγαπάω εσάς που είσαστε ζουζούνια, και κατάλαβα ότι ήταν ο γιος του από κάτι που έγινε στο πρωτόκολλο και του έγραφα ότι μου λέει την αλήθεια και τον σέβομαι και μην του εξηγήσεις κάτι άλλο Σπύρο παρά μόνο ότι ένιωσα ότι απέτυχα σαν άνθρωπος όταν με αγκάλιασες εσύ αφού μου είπες ότι είμαι θεός και αυτός αυτό δεν το είχε κάνει, δεν με είχε αγκαλιάσει.
Ο Σπύρος μου είπε ότι του τα είπε όλα και του έδωσε και το σημείωμα, αν και υποπτεύομαι ότι κάτι επιχείρησε να του πει και ο Γιάννης δεν τον άφησε να ολοκληρώσει τις σκέψεις του. Και αυτό που σκεφτόμουν τις προηγούμενες μέρες ήταν ότι ο Γιάννης είναι ο μικρός μου πρίγκηπας που θα με κάνει ευτυχισμένος αλλά δεν πρόλαβα να τον εξημερώσω. Όλοι οι άλλοι οι πιο πίσω, ο κ. Κυριάκος, ο Κουμανζέλης, ο Κάρολος, ο Κουλιούμπας ήταν πρίγκιπες, δύο δεν το έμαθαν ποτέ, έναν τον απαρνήθηκα και ο άλλος με απαρνήθηκε αυτός αλλά ο Καβέζος είναι ο πρίγκηπας των Πριγκήπων που ίσως με κάνει ευτυχισμένο πριν πάρει δημοσιότητα. Αυτά σκεφτόμουν.
Και μετά διάβασα την προφητεία. Θα τα βάλει ακόμα και με τον πρίγκηπα των Πριγκήπων λέει στο τέλος του κεφαλαίου 8, Πως μπλέχτηκα σε μια τόσο αποκρυφιστικής και εσωτερικής φύσεως κατάσταση αναρωτιόμουν και ένιωθα φόβο...
Σκέφτηκα ότι ότι είχα να επιτελέσω το τέλειωσα στο υποσυνείδητο σχεδόν. Είχα στα χέρια μου μια γυάλινη σκυτάλι με ένα χαρτί μέσα της που έγραφε ζωή. Η γυαλινη σκυτάλη με το αγραφο χαρτι μέσα πρεπει να γράψει ζωή. Την έχω δώσει σε όλους πια και ο καθένας έχει τις δικές του επιλογές να κάνει. Και στον πατέρα μου. Αν μου πει συγνώμη, δεκτή θελω να του δώσω ζωή. Εξάλλου πιανομουν απο το παραμικρο από τα τρια
σημαδια κατανοησης και αγάπης που μου είχε δείξει ο πατέρας μου για να τον συγχωρήσω, για τον Λεονάρδο τον μαθητή
μου που είχε πει ότι τον σταύρωσαν, για εμένα που είχε πει σε σχέση με τον
Κουλούμπα το δικό μας παιδί στενοχωριέται και για την πρώτη κλήτευση για
κατάθεση που είχε πει ότι αρκετά έχω ήδη τιμωρηθεί γα αυτό με την εισαγγελική.
Το ίδιο θα κάνω και με τον Καβέζο. Γιάννη ορίστε τι σκέφτηκα για εσένα, όταν μου έλεγες ότι έχεις τα δικά σου. Ο Σπύρος μου είπε ότι σου το έδειξε και αυτό:
Το ίδιο θα κάνω και με τον Καβέζο. Γιάννη ορίστε τι σκέφτηκα για εσένα, όταν μου έλεγες ότι έχεις τα δικά σου. Ο Σπύρος μου είπε ότι σου το έδειξε και αυτό:
Ήθελα να περάσω από το πρωτόκολλο το καλοκαίρι και να του τα πω ο ίδιος και να του δώσω το σημείωμα. Κάτι που επεχείρησα στις 21 Ιουλίου αλλά δεν τα κατάφερα.
Ένιωθα ακόμα αυτολύπηση και επέλεξα να το νιώσω αυτό για να δείξω κάτι και στους κακιασμένους αναπηρους και τις κακιασμένες αδελφες. Όλους αυτούς που ίσως ζηλέψουν. Ξέρω ότι υπάρχουν και κακιασμένοι ανάπηροι, τους είδα με τα μάτια μου στον ΟΠΕΚΑ όπου έτρεχα για μια δική μου υπόθεση. Φωνάζουν για προτεραιότητα απευθυνόμενοι αγενώς στους υπαλλήλους μόνο και μόνο επειδή βρίσκονται σε καροτσάκι, όταν όλοι είναι ανάπηροι όσοι πηγαίνουν εκεί. Έφθασα επ' εσχάτοις στην αυτολύπηση, για να μην με ζηλέψει κανένας από όλους αυτούς.
Και μετά εξοργίστηκα και πάλι και σκέφτηκα τι θέλω να ζητήσω από τις θρησκείες. Αφού η θρησκεία νίκησε στο φιλοσοφικό πεδίο και στο πεδίο του νοητού μέσα στο πρωτόκολλο δεν υπάρχει κανένας λόγος να μας κάθεται στο σβέρκο επί της υλικής μας φύσης.
Να τα αιτήματά μου λοιπόν:
Kατάργηση
κάθε λατρευτικής πράξης.
Αυτοκατάργηση της ιεράς συνόδου, των μητροπόλεων και της
αρχιεπισκοπής.
Κάθε στοιχείο εκκλησιαστικής περιουσίας να πάει στο Κράτος
και να δαμοιραστεί στις αδύναμες και ευπαθείς κοινωνικές ομάδες.
Αυτοκατάργηση κάθε θρησκευτικής εξουσιαστικής δομής σε
παγκόσμιο επίπεδο
Kατάργηση κάθε λατρευτικής πράξης σε παγκόσμιο επίπεδο.
Κάθε στοιχείο θρησκευτικής περιούσιας να μεταμερθεί στις
κρατικές δομές κάθες χώρας και να διαμοιραστεί προς τις πιο ευπαθείς κοινωνικες
ομάδες.
